Merel Haptonomie - Praktijk voor haptonomische zwangerschapsbegeleiding en haptotherapie

Merel Haptonomie
Voorhout

Haptonomische zwangerschapsbegeleiding kan jou en je partner helpen om de zwangerschap zo bewust mogelijk te beleven. Het helpt angsten of onzekerheden te verminderen en meer in je kracht te komen, tijdens de zwangerschap, de bevalling en daarna.

Zwanger ben je niet alleen. Maar soms kan het wel zo voelen. Als je angstig bent of onzeker. Of als je partner en jij elkaar even niet kunnen vinden in deze nieuwe situatie. Want je gaat ineens van 2 naar 3 of zelfs meer! Hoe doe je dat eigenlijk? Hoe zorg je ervoor dat er niet alleen ruimte komt voor nieuw leven maar dat er ook genoeg ruimte overblijft voor jou en je partner? En hoe ga je om met de fysieke veranderingen in je lijf? Kun je steun vragen bij je partner of weet je niet hoe. En wat als je al een keer zwanger bent geweest maar het toen niet eindigde op de spreekwoordelijke roze wolk? Haptonomische zwangerschapsbegeleiding kan helpen bij dit soort vraagstukken. Ook kan het helpen de zwangerschap meer samen te beleven en jou en je partner goed voor te bereiden op de bevalling en het leven daarna.

Over Merel Haptonomie

Ik ben Merel en ik ben haptonomisch zwangerschapsbegeleider en haptotherapeut.

Ik ben grootgebracht met een nadruk op denken, studeren, presteren. Faalangst lag altijd op de loer en ik zat vaak vast in mijn hoofd. Tot ik een keer door een vriendin op Haptonomie werd gewezen. Zij had mij zien worstelen met mijzelf en mijn carrière en zei, waarom word jij geen haptotherapeut? Dat past bij je.

Tijdens een oriëntatiemiddag op het Instituut voor Toegepaste Haptonomie in Nijmegen was het helemaal niet interessant wat ik ergens van dacht, er werd steeds maar gevraagd naar wat ik voelde. En die vraag bleek veel lastiger te beantwoorden dan ik dacht. Ik had buikpijn, was misselijk en had continu een knalrood hoofd. Schaamte, angst voor afwijzing, een heel scala aan emoties kwam voorbij maar ik kon ze nog niet delen. Dat deed ik, zoals ik gewend was geraakt, in mijn eentje op de gang. Pas toen ik zelf op de behandelbank lag en de docent mij op mijn rug aanraakte kon ik stilstaan bij al die emoties en liet ik ze maar gewoon komen. Ik voelde me namelijk veilig bij haar en dat maakte het verschil. Zij nodigde mij compleet onzelfzuchtig uit om wat er met mij gebeurde met haar te delen. En dat lukte. Wat een verademing!

Vanaf toen heb ik me toegelegd tot het worden van de therapeut die ik vind dat mensen verdienen. Iemand die een veilige plek aanbied waar je je echt gehoord en gezien voelt. Wees welkom bij mij!