Hoe je jeugd de relatie met je partner bepaalt

Veel mensen realiseren zich niet hoeveel invloed hun jeugd heeft op hun huidige relatie. Onze opvoeding, de manier waarop we gehecht zijn aan onze ouders en vroege ervaringen in onze jeugd spelen allemaal een rol in hoe we ons gedragen in liefdesrelaties. Dit besef kan een enorme eye-opener zijn en leiden tot een dieper begrip van jezelf en je partner.

Hoe partners elkaar aantrekken

Partners trekken elkaar vaak aan door een combinatie van eigenschappen die zowel complementair als bekend zijn. Dit kan betekenen dat je je aangetrokken voelt tot iemand die bepaalde kwaliteiten heeft die je zelf mist. Het kan ook zijn dat je partner je een vertrouwd gevoel geeft, omdat je partner lijkt op een van je ouders of verzorgers.

Hechtingstheorie en opvoeding

De hechtingstheorie, ontwikkeld door John Bowlby en verder onderzocht door Mary Ainsworth, legt uit hoe de band met onze primaire verzorgers tijdens de kindertijd onze relaties in het volwassen leven beïnvloedt. Mensen met een veilige hechting hebben over het algemeen positieve ervaringen met hun ouders gehad en vertrouwen erop dat anderen beschikbaar en ondersteunend zijn. Dit zijn de mensen die in staat zijn uit zichzelf stabiele, fijne relaties te hebben met anderen. Degenen met een onveilige hechting kunnen moeite hebben met intimiteit en vertrouwen, wat zich kan uiten in verschillende relatieproblemen.

Als we liefdevol werden behandeld, ontwikkelen we meestal een gezonde hechting. Als we echter te maken hadden met verwaarlozing, afwijzing of inconsistentie, kunnen we onveilige hechtingspatronen ontwikkelen, zoals angstige of vermijdende hechting. Deze patronen kunnen ons huidige gedrag en onze emoties in relaties sterk beïnvloeden.

Je kunt veranderen

Veel mensen denken: ‘ik ben nu eenmaal zo’, zonder te beseffen dat hun gedrag en reacties sterk beïnvloed zijn door hun verleden. Het goede nieuws is dat het mogelijk is om te veranderen. Door je bewust te worden van je hechtingsstijl en de invloed van je opvoeding, kun je beginnen met het proces van persoonlijke groei en het verbeteren van je relatie. Therapie kan een effectieve manier zijn om deze patronen te herkennen en te doorbreken.

Het hechtingsverhaal van Sophie en Mark

Sophie en Mark zijn al vijf jaar samen, maar hun relatie kent veel ups en downs. Sophie zoekt constant bevestiging van Mark, terwijl Mark juist afstandelijk is en zich snel verstikt voelt. Dit leidt vaak tot conflicten en misverstanden.

Sophie groeide op in een gezin waar liefde voorwaardelijk was en ze moest strijden om aandacht en bevestiging. Dit heeft haar angstig en onzeker gemaakt, dat nu in haar relaties met anderen tot uiting komt. Mark daarentegen had ouders die emotioneel onbereikbaar waren. Hij leerde om zelfstandig te zijn en zijn gevoelens voor zichzelf te houden.

Sophie leert dat ze haar eigenwaarde niet hoeft te baseren op Marks bevestiging en begint te werken aan haar zelfvertrouwen. Mark leert dat het delen van zijn gevoelens prima kan als Sophie hem daar de ruimte voor geeft. Hij ervaart dat meer openheid kan leiden tot een diepere connectie met Sophie.

Ze gaan elkaar steeds meer begrijpen. Hoewel het een langzaam proces is, merken ze allebei verbeteringen in hun relatie. Sophie voelt zich minder angstig en afhankelijk, en Mark voelt zich meer verbonden en minder verstikt.

Een gezonde hechting

Je willen hechten is niet alleen voor kinderen. We zijn sociale wezens, ook als we volwassen zijn. Onze behoeften willen nog steeds vervuld worden. Deels kun je zelf aan die behoefte voldoen en deels vinden we het fijn om ook liefde, genegenheid en geborgenheid van onze partner te voelen. In een gelijkwaardige liefdesrelatie kun je je gezond hechten aan je partner.