Zorgen voor een ander, samen op naar kerst
(door Kirsty van de Vijver van praktijk Eigen Kracht)
Het is bijna kerst. Tijd om met onze familie, vrienden en naasten de kerstdagen door te brengen in saamhorigheid. Mooier bestaat er niet zou je zeggen….Toch ervaart 2 op 3 Nederlanders kerststress.
Er zijn volgens mij een aantal (gedeelde) opvattingen over kerst:
- Met kerst mag niemand alleen zijn (want dat is zielig)
- Het moet gezellig zijn, met overvloedig eten
- We moeten ervan genieten
Aan de bovenste drie mag niets afgedaan worden
Wat nu als je er moe van wordt en er helemaal niet zo van geniet? Waarom lijkt genieten overal verplicht? Want het ligt toch aan jou als jij en de mensen om je heen er niet van genieten?
Samen zijn is fijn
Van nature hebben we de behoefte ergens bij te willen horen. We zijn kuddedieren die endorfine – het gelukshormoon- aanmaken als we in contact zijn. De één in meer of mindere mate dan de ander, maar we willen allemaal ergens onderdeel van zijn.
Met kerst is dat gevoel nog wat sterker. We halen onze vader/moeder, opa/oma op en betrekken de kinderen erbij. We zorgen voor de ander, iets wat veel vervulling kan geven.
Waarom dan toch er tegenop zien? In mijn werk bij het begeleiden van mantelzorgers kom ik dit regelmatig tegen. Want zorgen voor een naaste doe toch met liefde? Natuurlijk is dat zo. Maar als er 24 uur per dag een beroep op je wordt gedaan voor hulp, kan het ook zo zijn dat je momenten hebt dat je die naaste met liefde achter het behang wilt plakken. Dat je graag even stoom zou willen afblazen. En dat je weer partner/dochter/zoon/zus wilt zijn in plaats van verzorgende. Hoe houdt je het samen gezellig? Of hoe krijg je die gezelligheid weer terug? Dat zijn vragen waar het in mijn praktijk vaak over gaat.
Acceptatie
Het helpt om de situatie te accepteren zoals die is. Iemand wordt – ondanks dat je die graag wilt- niet opeens zelfstandiger. Vanuit deze acceptatie kun je verder denken/voelen wat er mogelijk. Wat zou je zelf graag willen? Wie zou daarbij kunnen helpen? “Ach het is maar zoiets kleins, ik doe dat zelf wel” hoor ik vaak. Als er veel kleine dingen zijn is dit bij elkaar toch een heleboel. Als er veel mensen iets kleins bijdragen maakt dit een groot verschil.
Mantelzorgers zijn goed in het zorgen voor een ander, maar zorgen vaak slecht voor zichzelf.
Dus voor iedereen die voor iemand zorgt zou ik willen zeggen:
Maak er voor jezelf ook een feestje van!
Want kerst is een feest van licht en liefde voor iedereen.
Wil je reageren op deze blog? Dat kan hieronder!
Wil je vaker blogs lezen, op de hoogte blijven van onze activiteiten? Vraag onze nieuwsbrief aan!
